Gamlar vofur
Maðurinn í speglinum
kannast við mig
eins og ég kannast við hann
löngu horfnar langanir
líða eins og vofur um spegilinn
meðan við gjóum augunum á hvort annað
Og er eiginkonan birtist og sest við hlið hans
liðast vofurnar hægt og sígandi út um opinn gluggann
kannast við mig
eins og ég kannast við hann
löngu horfnar langanir
líða eins og vofur um spegilinn
meðan við gjóum augunum á hvort annað
Og er eiginkonan birtist og sest við hlið hans
liðast vofurnar hægt og sígandi út um opinn gluggann