

Á náttborðinu undir glugganum í norðurherberginu liggja þykk bindi
af ævi Jóhanns Kristófers eftir Romann Rolland.
Útí porti teygja kolsvartir drangstromparnir sig upp í stirndan himininn.
Yfir Esjunni blaktir silkislæðan geimverugræna.
Úr Dúalgrammifóninum leikur Reinbert Gymnopédiur Saties
svo hægt að hann er seinn tónleikagestur sem heitir Regn,
heldur niðri í sér andanum hætti að rigna og breytir sér í súld
sem úðast yfir áhorfendur í þakklætisskyni.
Ljóð úr bók sem virðist aldrei ætla að koma út