Augasteinn
„Keppni?\" skipar Daði, orfin samskipsfarm kaus,
en einn sölsaði traktor undir sig - nauðhyggja? Vitlaus?
Hópur sló og hló skegg þá jarðar rakaði,
Hrópar einn: „Með hraði Daði - æ augnskaði!“
en einn sölsaði traktor undir sig - nauðhyggja? Vitlaus?
Hópur sló og hló skegg þá jarðar rakaði,
Hrópar einn: „Með hraði Daði - æ augnskaði!“
Augasteinn: Sjá síðustu skýringu.
„Keppni?“ skipar Daði: Hér er vísað í orð Daða, en þau fá að njóta sín í hvert sinn sem keppst er um hver fer á orf og hver hlýtur eitt traktors sæti.
Orfin samskipsfarm kaus: Fyrr í línunni var sagt „skipar Daði". Hér er leikið að orðum og otað tota í þá veruna að Daði sendi menn á skip, þar sem skipsfarmurinn er orf. Samskipsfarmur (=Samskip (skipafyrirtæki allkunnugt flestum Íslendingum) + skipsfarmur), „sam“ er hér fengið úr „samkeppni“. Farmur þess fleys mun þá vera orf. Mætti því segja að hér væri um keppni í óheppni að ræða.
Kaus: Það var val Daða að segja „keppni“, ekki er talið ástæða til að ætla að einhver hafi þvingað hann til að segja boðorð þetta, nema guð sjálfur? Ætti hann þá að rista það og níu til viðbótar á töflur og selja í Apótek sem altaristöflur.
Einn sölsaði traktor undir sig: Áður en til umræðu kom eða kappar öttu kappi um hver ætti ekki að fara á orf og vermdi traktors sæti, slengdi Kobbi (þ.e. Jakob) grindinni niður (mjaðmagrindinni?) og keyrði af stað á grasbít þeim er átti að vera til verðlauna þeim er ynni.
Nauðhyggja: Heimspekistefna sú er kveður á um að hlutirnir gerist af nauðsyn. Sé það rétt var hér um að ræða illa nauðsyn.
Skegg jarðar: Kenning; slegið gras. Hér er orðað að leikjum, þar er raka getur bæði merkt að skera skegg og safna með hrífu eða þess háttar og álíka færi verks.
Hrópar einn: Aftur er með „einn“ átt við Jakob. Mætti segja að kalla Jakob svo væri stef vísunnar er birtist í jöfnum línum ásamt nafni Daða.
„Með hraði Daði - æ augnskaði“: Hér er getið þess er Jakob fékk stein í augað (titill þessa kvæðis ber því nafnið augasteinn (nú er Jakob jafnan í skærappelsínugulum buxum og minnir á tígrisdýr í vígahug, þá sérstaklega er fjarsýnn sláttur hans án gleraugna fer sebróttur fram. Væri því ekki fjarri (með)lagi að nefna auga hans „eye of the tiger“ (auga tígrisdýrsins) eins og dægurlag eitt heitir. Eins og vikið hefur verið að slær hann grasbletti illa, og jaðrar við að um smánarblett sé að ræða eftir þesslega þjónustu og hættulega heimsókn. Ef til vill, í ljósi þess að maðurinn hefur verið nefndur tígur, mætti nefna hann smánarblettatíg (smánarblettur + blettatígur))) en undrandi sá Jakob grjót koma til augna, því steinhissa, hlaust sending sú þá er hann vermdi einmitt hásæti sitt hvert hann sölsaði undir sig með óréttmætum hætti sama dag; dramb er falli næst.
„Keppni?“ skipar Daði: Hér er vísað í orð Daða, en þau fá að njóta sín í hvert sinn sem keppst er um hver fer á orf og hver hlýtur eitt traktors sæti.
Orfin samskipsfarm kaus: Fyrr í línunni var sagt „skipar Daði". Hér er leikið að orðum og otað tota í þá veruna að Daði sendi menn á skip, þar sem skipsfarmurinn er orf. Samskipsfarmur (=Samskip (skipafyrirtæki allkunnugt flestum Íslendingum) + skipsfarmur), „sam“ er hér fengið úr „samkeppni“. Farmur þess fleys mun þá vera orf. Mætti því segja að hér væri um keppni í óheppni að ræða.
Kaus: Það var val Daða að segja „keppni“, ekki er talið ástæða til að ætla að einhver hafi þvingað hann til að segja boðorð þetta, nema guð sjálfur? Ætti hann þá að rista það og níu til viðbótar á töflur og selja í Apótek sem altaristöflur.
Einn sölsaði traktor undir sig: Áður en til umræðu kom eða kappar öttu kappi um hver ætti ekki að fara á orf og vermdi traktors sæti, slengdi Kobbi (þ.e. Jakob) grindinni niður (mjaðmagrindinni?) og keyrði af stað á grasbít þeim er átti að vera til verðlauna þeim er ynni.
Nauðhyggja: Heimspekistefna sú er kveður á um að hlutirnir gerist af nauðsyn. Sé það rétt var hér um að ræða illa nauðsyn.
Skegg jarðar: Kenning; slegið gras. Hér er orðað að leikjum, þar er raka getur bæði merkt að skera skegg og safna með hrífu eða þess háttar og álíka færi verks.
Hrópar einn: Aftur er með „einn“ átt við Jakob. Mætti segja að kalla Jakob svo væri stef vísunnar er birtist í jöfnum línum ásamt nafni Daða.
„Með hraði Daði - æ augnskaði“: Hér er getið þess er Jakob fékk stein í augað (titill þessa kvæðis ber því nafnið augasteinn (nú er Jakob jafnan í skærappelsínugulum buxum og minnir á tígrisdýr í vígahug, þá sérstaklega er fjarsýnn sláttur hans án gleraugna fer sebróttur fram. Væri því ekki fjarri (með)lagi að nefna auga hans „eye of the tiger“ (auga tígrisdýrsins) eins og dægurlag eitt heitir. Eins og vikið hefur verið að slær hann grasbletti illa, og jaðrar við að um smánarblett sé að ræða eftir þesslega þjónustu og hættulega heimsókn. Ef til vill, í ljósi þess að maðurinn hefur verið nefndur tígur, mætti nefna hann smánarblettatíg (smánarblettur + blettatígur))) en undrandi sá Jakob grjót koma til augna, því steinhissa, hlaust sending sú þá er hann vermdi einmitt hásæti sitt hvert hann sölsaði undir sig með óréttmætum hætti sama dag; dramb er falli næst.