Eftirsjá
Sárið er stórt og hjartað er brostið
ég arkaði út í gnístandi frostið,
Svalur er svitinn, blóðið rennur
húmið er kalt og glamrandi tennur.
Kúlan í höfði mér situr nú föst,
Því miður fékk ég mín ærlegu köst.
Fréttin nú reikar með fuglum og vindi
sársaukin kviknar alveg í skyndi,
Varirnar þurrar og Tárin renna,
augun bólgin og sárin brenna,
minningar þjóta, hugan brjóta
afhverju var ég hausinn að skjóta.
ég arkaði út í gnístandi frostið,
Svalur er svitinn, blóðið rennur
húmið er kalt og glamrandi tennur.
Kúlan í höfði mér situr nú föst,
Því miður fékk ég mín ærlegu köst.
Fréttin nú reikar með fuglum og vindi
sársaukin kviknar alveg í skyndi,
Varirnar þurrar og Tárin renna,
augun bólgin og sárin brenna,
minningar þjóta, hugan brjóta
afhverju var ég hausinn að skjóta.