VÍS-indi
Sogandi lætur loftið , þegar það er heitt,
Dorma veisluafgöngum til þeirra sem eru alveg að springa.
Það er keppst umhver er fyrstur að sprengja,
"Allaf sona" , segjir kona,
sem er vísindamaður,
hvenær hættir kona að vera vísindamaður,
og hvenær hætturm við alveg.

Þegar tárið rennur hægt niður vangann stoppar tíminn í heila öld svo setjumst við niður og göngum frá þessu ánægð,
við föðmumst
og kissumst,
sendum allar kírnar upp á fjall
og beitum tælendingum á grasið
þeir eru svo duleygir greyinn.
Hvar eru kunningjanir
Hvar er dúkurinn
Hvar eru verkfærinn
Og allt það sem til þar
Hvar er öll þessi elska og samviska sem við grófum upp úr sandinum,
Köllum bara á hjálparsveitina.
Kanski fáum við hjarta með hjálm og öryggis skó og öryggis gleraugu og axlabönd.

 
Stefán Hermannsson
1957 - ...
Setjumsmokkinnn áoddinn,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,


Ljóð eftir Stefáni Hermannsyni

VÍS-indi