Þjáning Dauði
Kertið er brunnið út
það er slokknaður loginn
lífið fjarar út
Augun eru hyldjúpir brunnar
fullir af eymd
varirnar; skorpnuð laufblöð,
dottin af trjánum.
Húðin hvít,blóðið seytlar
útum sárin á úlnliðnum.
Dauðinn leggst yfir allt
Þögnin grúfir yfir öllu
Hún liggur á grafreit
grafreitnum þar sem þau
grófu ást sína,
ástina sem var svo sterk
þau héldu að hún myndi
endast að eilífu
Hún endist að eilífu
en í hjarta þeirra
breittist hún í eilífa þjáningu
sundruð um eilífð
Frostið lætur frostrósir
án legsteininn og grasið og allt í kring
hún liggur þarna og deyr
andadrátturinn fjarar út
hjartað hættir að slá
andi þjáninga svífur útí nóttina
hina eilífu nótt
það er slokknaður loginn
lífið fjarar út
Augun eru hyldjúpir brunnar
fullir af eymd
varirnar; skorpnuð laufblöð,
dottin af trjánum.
Húðin hvít,blóðið seytlar
útum sárin á úlnliðnum.
Dauðinn leggst yfir allt
Þögnin grúfir yfir öllu
Hún liggur á grafreit
grafreitnum þar sem þau
grófu ást sína,
ástina sem var svo sterk
þau héldu að hún myndi
endast að eilífu
Hún endist að eilífu
en í hjarta þeirra
breittist hún í eilífa þjáningu
sundruð um eilífð
Frostið lætur frostrósir
án legsteininn og grasið og allt í kring
hún liggur þarna og deyr
andadrátturinn fjarar út
hjartað hættir að slá
andi þjáninga svífur útí nóttina
hina eilífu nótt
samdi þetta árið 2002 var pínu þunglynd þá