Blábjáni
Það er margur blábjáni,
sem brettir upp á sig.
En oft hefur valdið óláni
að elda grátt við mig.
Já, marga hefur ólán elt,
að þú getur treyst,
illskupjakka og fanta fellt,
sem fóru sér of geyst.
Hver vitleysan eltir aðra,
ýmsum ríður á slig.
Þú ert hin argasta naðra
og ættir að vara þig.
Bölvunin elti bölvaða tík,
blundi hún aldrei rótt,
þar til að verður liðið lík,
látin af kvölum og sótt.
sem brettir upp á sig.
En oft hefur valdið óláni
að elda grátt við mig.
Já, marga hefur ólán elt,
að þú getur treyst,
illskupjakka og fanta fellt,
sem fóru sér of geyst.
Hver vitleysan eltir aðra,
ýmsum ríður á slig.
Þú ert hin argasta naðra
og ættir að vara þig.
Bölvunin elti bölvaða tík,
blundi hún aldrei rótt,
þar til að verður liðið lík,
látin af kvölum og sótt.
Þann 8. 7. 2008 lagði ég upp einsamall í ferðalag og ók um einn besta vegarspotta landsins upp Fagradal og varla nokkur annar á ferðinni. Ég ek alltaf löglegann hraða en var djúpt hugsi og varla þessa heims í umferðinni, því ég taldi að loks væri mér að takast að yrkja hið ódauðlega ljóð. En í leyni bak við hól beið hinn grimmi óvættur bráðar sinnar í ofvæni.Ég var elltur uppi með blikkandi ljósum og sírenuvæli þar til ég stöðvaði bílinn út í vegarkanti.
Þá vatt sér að mér að mér að sýndist ófiðraður kvenungi í lögreglubúningi og sagði hafa mælt mig á ólöglegum hraða. Ég barmaði mér og bar mig aumlega en kom engu tauti við þessa ofurlöggu, sem sagðist að auki vera skáfrænka mín. Hún tilkynnti mér um 50 þúsund króna sekt eða 4ra daga fangelsi ef ég borgaði ekki. Ég sagðist vera öryrki og myndi aldrei borga og gæti ekkert borgað því að ríkð skaffaði mér ekki aura fyrir svona uppákomum.
Mig vantaði aðeins eitt ár upp á að hafa ekið í hálfa öld, án þess að fá umferðarlagasekt og mér varð svo mikið um hina óvæntu truflun við mitt ódauðlega ljóð að öll sú snilld, sem þar átti að vera þurrkaðist út hjá mér sem dögg fyrir sólu. En þegar ég var sloppinn úr þessari óþægilegu prísund fór ég bara að yrkja eitthvað annað og þá fæddist mér óvart þetta ljóð.
Þá vatt sér að mér að mér að sýndist ófiðraður kvenungi í lögreglubúningi og sagði hafa mælt mig á ólöglegum hraða. Ég barmaði mér og bar mig aumlega en kom engu tauti við þessa ofurlöggu, sem sagðist að auki vera skáfrænka mín. Hún tilkynnti mér um 50 þúsund króna sekt eða 4ra daga fangelsi ef ég borgaði ekki. Ég sagðist vera öryrki og myndi aldrei borga og gæti ekkert borgað því að ríkð skaffaði mér ekki aura fyrir svona uppákomum.
Mig vantaði aðeins eitt ár upp á að hafa ekið í hálfa öld, án þess að fá umferðarlagasekt og mér varð svo mikið um hina óvæntu truflun við mitt ódauðlega ljóð að öll sú snilld, sem þar átti að vera þurrkaðist út hjá mér sem dögg fyrir sólu. En þegar ég var sloppinn úr þessari óþægilegu prísund fór ég bara að yrkja eitthvað annað og þá fæddist mér óvart þetta ljóð.