Jæja! Peyjar,

gerið veiðarfærin klár.

Höldum til hafs að afmeyja hafmeyjar,

sláum í merina og klárinn.



Leysum landfestar,

gefumí góðir hálsar,

skoðum hálsa með hálsfestar,

vörumst hála ála.



Klæddur höri með köri,

ýti varlega úr vör.

Fer að fylla kör,

fegurðarskarð undir vör.



Skódi ljóti spýtur sódi og grjóti,

upp í mót með engu móti.

Moða úr nógum kvóta,

engum defektuðum dekvóta.



Get\'onum ekki torgað,

berið það á torg.

Þetta eru mikil óklíkusköp,

enginn rök og þau eru rök.



Ég kvótadólgskóngur,

þú lítið kóngulóflón.

Þú ræður ei á mér bót,

þú átt hvorki bát né bót.



Hátt er hráolíuverð,

hafhetju letur fátt.

Verð að veiða og koma í verð,

verð er ei lágt.



Aldrei tek mark,

á æpandi apaköttum.

Allt hringsólast á markaðnum,

sting skötum undir skatt.



Engar vitleysis viðskiptanetsgreiðslur,

bæti netin, espaður stoppa í.

Bæti í hraðan, hönd spaðann set,

ég er spaði og það er bullandi fiskirí.



Í vaðstígvélum votum,

veð í fiski lendarvotum.

Fallegt veður að steðjar,

bóna skóna, reður og hreðjar.



Frískir fiska sem róa,

áfram fullhólíisma þróa.

Látum gamlar lummur róa,

lofum ekki vælukjóa.



Fallegur er flagtogarinn,

ei á flæðiskeri.

Hafið hefur hafið haföldusog,

sjússið\'ann svo lítið á beri.



Fíla eldheitan enþúsíismann,

en ei sjúddu kartöflur eintómar,

áður en maður veiðir\'ann,

ekki gott í góm.



Öngulinn er beittur,

ég stritast við að sitja.

Geri klára beitu,

úr krika þurrka svita.



Læsi akkerin við barstöngina,

lúmskur laumureyki.

Þruma í mig þrumu úr þrumufleygnum,

í fleygnum bolum standa, með augun löng.



Sumir gleypa sjóveikislyf,

til að slá á riðuna.

Hásetar orðnir ofsa ryðgaðir,

eftir stigu öldu rytmans.



Við komum ekki í land,

með öngul eða hass í rassi!

Það er fyrir drengstaula og hlandaula,

fyrir borð hendum rasstóru skassi.



Maður með meiddi, Meidey!

Kastið björgunarhringsnúast,

maður fyrir út að borða, svei!

Borð fyrir 2 að spúa.



Mergjað stuðsuð í eyrum verkjar,

eftir dúndrandi drullukuntublast.

Lemstraður með djammáverka,

langar að lúlla með hasti.



Ei lát á þvagláti, það kvöldar,

þó þíði tár og sáröld.

Örugglega stíg ölduna köldu,

Stannekki ölöldu.



Fólk að slumma og ulla næsta mann,

hvorki rangstaðan bíttar né blátt bann.

Allt er betra en að skaga heim í bæli,

og skora sjálfsmark með stæl.



Ansaðu mér árans vandræði,

árla þunnudagsmorguns.

Fljóð að flæða,

ég er kafteinn árlamorguns.