Líf
Fögnuður,
ólýsanleg gleði
ys og þys og fjör,
pálmagrein í hendi

Hvítklæddar verur,
fágaðar í blóði lambsins
á altari hjálpræðins,
tjaldað til eilífðar

Guð
er sem
lýsandi
röðull,
í nánd

Silfrandi klæði
hylja visinn líkama,
blár Opal
í kistuhorni,
vasalaus
líkklæði

Kertaljós
á látlausu
altari

Drottinn
er
nálægur

Örvasa
af hryggð,
tárvot augu
í spegli,
hvaðan kom ég?

Hver er ég?
hvert er ég að fara?
ásjóna mín
undir sveitadúk
hvítum

Seytlandi vatn
rennur um greipar,
vonlaust að festa
hönd á því

Dropar
á barns enni,
sveitadúkur
hvítur,
kjóllinn
ljós

Skrúði réttlætisins
Fögnuður,
ólýsanleg gleði,
þetta er ég
þá og nú
og síðar

Hvítfáguð vera
í blóði lambsins
í ríki himnanna

Þar fæst ekki
blár Opal

 
Vídalín
1959 - ...


Ljóð eftir Vídalín

Líf
Börn eilífðarinnar
Gjöfin
Óvissan