Barnið mitt
Draugur í sunnanvindi
þér, ég unni
vita mein.
Þegar þú áttir leiðina heim
úti spókar þú.
Ó, elsku barnið mitt
reynir að finna það sem er þitt.


Enginn hjálpar hönd veitir.
Mundu þú
veginn þinn.
Á vegum sálar glapa
hlýjum brunni leitar af.
Ó, elsku barnið mitt
farðu vel með hjarta þitt.


Þó það nú spái
undir veður storma.
Finnur þú
gullið innra með þér.
Á vegum villtra blóma.
Ó, litla barnið mitt
geymdu fallega gullið þitt.


Einsamalt situr þú
í dökku skúmaskoti.
Fólkið streymir út og inn
enginn af þér gæjist.
Ó, elsku barnið mitt
ekki efast litla blómið þitt.


Ó, elsku barnið mitt
villtu mér lofa.
Að reyna rótt að sofa.  
kristel
1986 - ...


Ljóð eftir kristel

Barnið mitt