Mánudagsljóð I
Þótt vekjaraklukkan væli og væli
ligg ég á grúfu og gjói ekki augunum
Hnipra mig saman, bý mér til bæli
snooz-a og slaka á hálfsyfja taugunum.
Ég er ekki lengur vanur að vakna
hvað þá á niðdimmum mánudagsmorgni,
helgarfjörsins og hátíða sakna
þótt ég muni ekki eftir stundarkorni.
En ekki allt virtist vera með réttu
því klukkuna vantaði korter í tíu
"Allamalla!, ég er illa settur,
ég átti að byrja rétt fyrir níu!"
ligg ég á grúfu og gjói ekki augunum
Hnipra mig saman, bý mér til bæli
snooz-a og slaka á hálfsyfja taugunum.
Ég er ekki lengur vanur að vakna
hvað þá á niðdimmum mánudagsmorgni,
helgarfjörsins og hátíða sakna
þótt ég muni ekki eftir stundarkorni.
En ekki allt virtist vera með réttu
því klukkuna vantaði korter í tíu
"Allamalla!, ég er illa settur,
ég átti að byrja rétt fyrir níu!"