Kóngamóðir.
Hún gaf mér góðar gætur
í gömlu höllinni sinni.
Hún átti í aðli rætur
en ég í vogun minni.
Og skuggar liðu um sali
öll skúmaskot í ryki.
Það var eins og tárin tali
og tími og dagar viki.
Hún mundi tímanna tvenna
og talaði um valdastól.
Sá ævi og örlög brenna
og engin eigi öruggt skjól.
Sagðist trúa lítt á ættir
og ílla gjörð hverja nefnir.
Og skyrpa á allar sættir
sorgin mildist ef þú hefnir.
Ætíð er gjöfin til gjalda
og gull er betra en sómi.
Ég komst með valdi til valda
því vopn tala einum rómi.
Ég átti ólgandi hatur
í öskunni kulna glæður.
Liðin verð ég mauramatur
máttur veldur hver þar ræður.
Kveð þú ungi óðasmiður
yrk mér drápu Íslendingur.
Þigg svo frelsi feyskni viður
fyrr en konungsexin syngur.
í gömlu höllinni sinni.
Hún átti í aðli rætur
en ég í vogun minni.
Og skuggar liðu um sali
öll skúmaskot í ryki.
Það var eins og tárin tali
og tími og dagar viki.
Hún mundi tímanna tvenna
og talaði um valdastól.
Sá ævi og örlög brenna
og engin eigi öruggt skjól.
Sagðist trúa lítt á ættir
og ílla gjörð hverja nefnir.
Og skyrpa á allar sættir
sorgin mildist ef þú hefnir.
Ætíð er gjöfin til gjalda
og gull er betra en sómi.
Ég komst með valdi til valda
því vopn tala einum rómi.
Ég átti ólgandi hatur
í öskunni kulna glæður.
Liðin verð ég mauramatur
máttur veldur hver þar ræður.
Kveð þú ungi óðasmiður
yrk mér drápu Íslendingur.
Þigg svo frelsi feyskni viður
fyrr en konungsexin syngur.