Ljósið
Hún sá ljósið,
ljósið sem hafði elt hana lengi.

Ljósið sem hún neitaði að sjá,
ljósið sem lýst hafði upp
líf hennar áður fyrr og þakti hana
hlýleika og birtu.

Þú ert ljósið hennar
hún var næstum
búin að tapa þér
en þú sást til þess
að hún gerði það ekki
nú sér hún ljósið sem
lýsir upp tilveru ykkar beggja
nú er hún sátt.  
H.Hildiberg
1963 - ...
Úr myrkrinu í ljósið


Ljóð eftir H.Hildiberg

Sumar.
Úrhellið
Þokan.
Mót vindinum
Tækniöld
Gluggað í blöðin
Tindrandi stjörnurnar
Frjósemi hugans
Sumarið
Í sólinni
Regnið
Kollurnar á öldunum
VORIÐ
TANFAR
PEST
Vor
”ÞAÐ ER VON”
Druslan
Grátbólgin augu
Öfugmæla vorbræðingur
Sólin
Feigðin
Eitt augnablik
flöktandi skuggar
Dyrasíminn
Draugar fortíðar
Brostnar vonir
Tregatárin
HIMNARNIR FALLA
Ljóð
Sonur
Blóðrauð tár
Karp um guði
Brostið hjarta
Ömmustrákur
Ömmustúfur❤️
Brimið og vindurinn
Nýfallin mjöllin
Sorgin
Nístingskaldur vetur
LITLA SNÓT ❤️
Ljósið
Hver er tilgangurinn…
REGNBOGANS LÍF 🌈
Einmana sál
Rigningardagur
Hversu sárt.
Haustgolan
Brot úr hjartanu.
Rauði stóllinn
Dimmur dagur
Morgunskíman
HAMINGJULANDIÐ
Haustið
Fegurð jökulsins
Hugarburður
Fegurð náttúrunnar
SEXTUG
Þessi heimur 💔
Sólbrúnka
Blámi himins