ástin ei spyr um aldur.
gagnrýnin þau láta sem vind um eyru þjóta.
hver er þessi myrkravaldur?
ferðast á sínum svarta fararskjóta.

ó hve heimurinn öfundar ykkur.
fuglarnir koma og fara.
en ást ykkar sem fastur hnykkur.
rómatík ykkar mun aldrei þvara.

þið elskist undir birkitré
langar stundir líða fljótt
og látið sem ekkert sé
vilduð vera saman í alla nótt

tæknin leyddi ykkur saman.
sálir ykkar tvístrast aldrei.
hjá ykkur er alltaf svo gaman.
í myrkrinu hvílir saklaus mey.

ljósin slökkna allt er dimmt.
en vænumþykjan dvína ekki má.
hvað er svona stinnt??
þið verðið hvort annað að fá.

allt gekk vel og enginn spurði
með cheerios skál í hönd
ástin ekki uppþurði
sláðu hann með bolluvönd!

sárin gróa hægt og bítandi
ástin læknar öll mein
lítil \"mús\" bíður nartandi
í honum brotnar hvert bein.

spákonan brosir blítt
vetrarnóttin kallar
okkur verður hlýtt.
fordæmingarnar eru allar.

enginn má í þeirra mál hnýsa
það sem okkur ekki kemur við
rauðleitu hárin fara að rísa
hví er ást mín ekki líkt og þið.

ástin er ófyrirsjánanleg...........


þetta ljóð fjallar um ást tveggja einstaklinga sem eru fordæmdir af samfélagi kristinna manna. eins og áður sagði; ástin ei spyr um aldur.... þau unna hv0rt öðrum mjög heitt . og á því liggur enginn vafi... (beebeeogpardus....this is detikateid for jú gæs :*)

Enginn getur stígjað ykkur í sundur og ef eitthver mun reyna það.... sá hinn sami mun hljóta verra af !