Vinur minn Krummi
Hrafninn situr á staur og á mig horfir
man hann kannski eftir nokkrum matarmolum.
Stór augun á þessum unga fugli glitra sem eðalsteinar
hann breiðir úr stóru vænghafinu og blaktir til mín en er þó kjurr.
Mér finnst sem hann brosi þar sem ég sit og er svo ósköp rólegur þarna
óhræddur og lætur sem hann sjái ei vörðinn minn hugrakka sem gjammar.
Vængjunum hann aftur blaktir og til mín brosir sem við séum gamlir vinir
morguninn eftir á sama staur finn ég lítinn andvana músaranga.
Hann Krummi þakkar vel fyrir sig sem og allir aðrir
þó á vinurinn minn góði slæmt orðspor.
man hann kannski eftir nokkrum matarmolum.
Stór augun á þessum unga fugli glitra sem eðalsteinar
hann breiðir úr stóru vænghafinu og blaktir til mín en er þó kjurr.
Mér finnst sem hann brosi þar sem ég sit og er svo ósköp rólegur þarna
óhræddur og lætur sem hann sjái ei vörðinn minn hugrakka sem gjammar.
Vængjunum hann aftur blaktir og til mín brosir sem við séum gamlir vinir
morguninn eftir á sama staur finn ég lítinn andvana músaranga.
Hann Krummi þakkar vel fyrir sig sem og allir aðrir
þó á vinurinn minn góði slæmt orðspor.