grimmd gleymskunnar
tjöruflóð í höfðinu streimir
hugsunin hvefur í svartann sæ
maður sér, gleymir
og deyr útaf heimsku sinni
svífur til himna
og gleymir
tilgangi lífsins
sem hann aldrei vissi
dofnar og verður að engu
minnigin er gleymd
og maðurinn grafinn
þetta er grimmd
hugsunin hvefur í svartann sæ
maður sér, gleymir
og deyr útaf heimsku sinni
svífur til himna
og gleymir
tilgangi lífsins
sem hann aldrei vissi
dofnar og verður að engu
minnigin er gleymd
og maðurinn grafinn
þetta er grimmd