Stóra litabókin minn
sé lítið blóm gægjast uppúr grasinu
svo lítið, fallegt og sakleysislegt
svo ég hleyp að því og ríf það upp
því þetta litla blóm er frekt
það tók plássið frá grasinu
svo ég ríf það í pínulitla bita
þegar fólk sér mig heldur það að ég sé geðveikur
eða með fjögurtíu stiga hita
en svo er ekki
ég var bara að lita
ekki í eina pínulitla bók
heldur heilt tún
og það átti að vera grænt haf
með engri bleikri eyju
og núna segja fullt af mönnum í hvítum sloppum
að það eigi að setja mig í spennitreyju
en mér er sama hvað þeir vilja
ég vill bara lita
þeir verða að skilja
að ég veit mínu viti
og ég vill mína liti
svo lítið, fallegt og sakleysislegt
svo ég hleyp að því og ríf það upp
því þetta litla blóm er frekt
það tók plássið frá grasinu
svo ég ríf það í pínulitla bita
þegar fólk sér mig heldur það að ég sé geðveikur
eða með fjögurtíu stiga hita
en svo er ekki
ég var bara að lita
ekki í eina pínulitla bók
heldur heilt tún
og það átti að vera grænt haf
með engri bleikri eyju
og núna segja fullt af mönnum í hvítum sloppum
að það eigi að setja mig í spennitreyju
en mér er sama hvað þeir vilja
ég vill bara lita
þeir verða að skilja
að ég veit mínu viti
og ég vill mína liti