Hví finnst mér sem nú sé eilíf nótt?
Hvers vegna er sem ég sé fastur í vondri martröð?
Fæ ég aldrei aftur sólina að sjá, má ég ekki lifa áfram?

Ég heyri, ég sé,
Heyri og sé allt sem gerist utan huga míns,
En líka innan
Get ei greint á milli

Hvað gott og hvað er fallegt
Hvernig veit ég hver ég er
Hvernig veit ég hver mum svíkja mig og í bakið stinga

Geng um með rýting milli herðablaðann

Hef leitað í bak og fyrir að þeimer getur hjálpað

Skildi við þann er stakk mig í heimi illra manna,
En þaðan kom ég

Í dimmum skógi drauma geng ég hraðar og hraðar
Vill að einhver
Finni sama sársauka og ég

Finnur nokkur til með mér?

Hraðar og hraðar, er farinn að hlaupa
Sársaukinn nístur, ég heyri sarg og reyni að átta mig á hvaðan það kemur
Sársaukinn magnast, bein skellur við beinn, nuddast, ég heyrir sarg
Hef hlaupið meir en ég hélt að væri hægt

Hvert er ég í raun að fara,
Lykillinn í vasa mér þyngist og þyngist og ég tek á mig stóran krók
Vegna þess að dimmur djúpur hylur
Er í veginum

Hleyp upp á hæð, horfi á vatnið,dökkblátt,næstum svart,
Rýni í það, sé það breytist, verða að orðum þarna stendur
ÞÚ DEYRÐ

Hleyp áfram...
Vakna
Það er dimmt, reyni að setjast
Rek hausinn í, þreifa á umhverfinu
Er í líkkistu, finn hún sígur

Veit að nú er ekkert meir
af mér