Ástir og örlög Jakobs bónda
Dag einn þegar allt er með felldu á bækistöð
býðst Jakob til að ríða út illaförnum traktornum
með kexpakkann og grímuna sína margkunnu
klöngrast hann leið sína, laus frá fearfactornum
Ei hefur Jakob lengi slegið
er upp rýkur úr vélinni ógeðis lykt
og brátt bregður Jakobi í brún
er traktorinn hneggjar og upp rís svart ský og þykkt
Meistari Jakob hlýðir kalli klársins
hvílir bikkjuna og yrkir um lágkúruníð
staulast svo í átt til dýrsins grandvar og gætinn
grunar margt sitt og læðist til hvílu bakvið hlíð
Ekki hefur Jakob lengi dottað, er Daðsteinn birtist
djöfullega bölvar, sér að reim er slitin og ónýt lega
Meistarinn vaknar metnaðarfullur hyggst grípa í bykkju
en hún virðist horfin á veg allra vega
Leggst því aftur til hvílu, illa sefur
á fleti í leti, Kleppsdraumar sækjann heim
gengur sjö Seljahringi og sjö sjoppur sækir
í leit sinni af traktor og týndum hrífum tveim
Vaknar Jakob er sólin slær hann á kinn
þögnin ríkir á svæði, hópurinn á brott
grípur sinn kexpakka og staulast upp veginn
stefna lappir í allar áttir og milli þeirra hans skott
Í sturlunarmóðu hverfa götuheiti og hús
snýst í hringi og finnur fyrir súrefnisskorti
kallar, hrópar, öskrar á Daðstein hátt
finnur ei rétta leið á innbyggðu landakorti
,,Velkominn Jakob” Daðsteinn fagnar gramur
andsettar kenndir fylla þungann huga hans
er Jakob birtist tveimur tímum rúmlega seinna
og Dauðinn hefur ekki tekið hann upp í dans
Kvöldar haustar dagar dimmra þanka
dúsir Daðsteinn í fíflsins fangahlekkjum
Daðsteinn bíður loka ,,Jæja” Castros
til að losna undan heimssýndar(Jakobs)sjónskekkjum
býðst Jakob til að ríða út illaförnum traktornum
með kexpakkann og grímuna sína margkunnu
klöngrast hann leið sína, laus frá fearfactornum
Ei hefur Jakob lengi slegið
er upp rýkur úr vélinni ógeðis lykt
og brátt bregður Jakobi í brún
er traktorinn hneggjar og upp rís svart ský og þykkt
Meistari Jakob hlýðir kalli klársins
hvílir bikkjuna og yrkir um lágkúruníð
staulast svo í átt til dýrsins grandvar og gætinn
grunar margt sitt og læðist til hvílu bakvið hlíð
Ekki hefur Jakob lengi dottað, er Daðsteinn birtist
djöfullega bölvar, sér að reim er slitin og ónýt lega
Meistarinn vaknar metnaðarfullur hyggst grípa í bykkju
en hún virðist horfin á veg allra vega
Leggst því aftur til hvílu, illa sefur
á fleti í leti, Kleppsdraumar sækjann heim
gengur sjö Seljahringi og sjö sjoppur sækir
í leit sinni af traktor og týndum hrífum tveim
Vaknar Jakob er sólin slær hann á kinn
þögnin ríkir á svæði, hópurinn á brott
grípur sinn kexpakka og staulast upp veginn
stefna lappir í allar áttir og milli þeirra hans skott
Í sturlunarmóðu hverfa götuheiti og hús
snýst í hringi og finnur fyrir súrefnisskorti
kallar, hrópar, öskrar á Daðstein hátt
finnur ei rétta leið á innbyggðu landakorti
,,Velkominn Jakob” Daðsteinn fagnar gramur
andsettar kenndir fylla þungann huga hans
er Jakob birtist tveimur tímum rúmlega seinna
og Dauðinn hefur ekki tekið hann upp í dans
Kvöldar haustar dagar dimmra þanka
dúsir Daðsteinn í fíflsins fangahlekkjum
Daðsteinn bíður loka ,,Jæja” Castros
til að losna undan heimssýndar(Jakobs)sjónskekkjum