Stúlkan í rauðu kápunni
Hún stóð og leyfði
þöglum snjókornum
að setjast í hár sitt
og þekja hana alla.
Breyddi arminn út
á móti heiminum!
Hló að lífinu og
sneri sér um sjálfa sig.
Leyfði einu tári að
sleppa, vegna gamalla
sorga. Brosti breytt
því hún sér lengra.
Stúlkan í rauðu kápunni!
þöglum snjókornum
að setjast í hár sitt
og þekja hana alla.
Breyddi arminn út
á móti heiminum!
Hló að lífinu og
sneri sér um sjálfa sig.
Leyfði einu tári að
sleppa, vegna gamalla
sorga. Brosti breytt
því hún sér lengra.
Stúlkan í rauðu kápunni!