Ástarljóð
Nú ég yrki ótt til þín
er það helst í minni,
þegar fyrsta fruman mín
fékk að kynnast þinni.
Venjulegur sunnudags morgun, ég sit inní eldhúsi með gítarinn og konan stendur rétt fyrir framan mig, að vaska upp ef ég man rétt.
Allt í einu segir hún:
Afhverju semuru aldrei ástarljóð til mín?
Ég svaraði með þessu kvæði.
Allt í einu segir hún:
Afhverju semuru aldrei ástarljóð til mín?
Ég svaraði með þessu kvæði.