Tíkin mín branda.
Í gamla daga lærði ég að lyfta grön við öllum fjanda,
garga hátt, berja smátt,og láta mér sama standa,
á endanum þá stóð ég einn og tíkin mín branda,
Þá tók ég mig upp og ferðaðist í leit til annara landa.
þar reif ég kjaft og barði skart,til beggja handa.
Ég elska víst seint og lifi beint í þeim góða anda,
sem við áttum í lífinu ég og tíkin mín branda.