Nótt
Skýin fara sér hægt
hátt yfir götunni
í borg sem aldrei sefur
Þar er hún svört
þar sem áður voru menn
fögur sem alltaf og ein
Og þegar lokkar hennar umlyggja strætin
þá er ég maður / vél
í tunglsljósi
vélmennið X
leðurklæddur á götuhorni
hátt yfir götunni
í borg sem aldrei sefur
Þar er hún svört
þar sem áður voru menn
fögur sem alltaf og ein
Og þegar lokkar hennar umlyggja strætin
þá er ég maður / vél
í tunglsljósi
vélmennið X
leðurklæddur á götuhorni