WIKING
Ég opna gluggann og vindurinn blæs í eyrun á mér,
Frá hafinu, rödd hinnar fornu Wiking.
Hrópa og slá með sverði í fjallinu,
Heitur sviti streymir niður ennið á mér.
-Hver ert þú að troða þessa jörð?
Hver ert þú, að trufla mína heilögu gröf?
Víkingar voru hugrökk þjóð,
Trú okkar heldur okkur vöku að eilífu.
-Frábær Wiking! Drottinn Íslands,
Orð þín eru ilmurinn af lavender.
Ég er einfaldur maður, ekki hugrakkur maður eins og þú,
Hér kom ég... knúin áfram af neyð.
Sofðu rólegur, hugrakkur Wiking,
Ég tek ekki neitt, ég mun ekki snerta neitt.
Og á morgun sól eða ský,
Ég mun setja fullt af blómum á gröf þína.
Frá hafinu, rödd hinnar fornu Wiking.
Hrópa og slá með sverði í fjallinu,
Heitur sviti streymir niður ennið á mér.
-Hver ert þú að troða þessa jörð?
Hver ert þú, að trufla mína heilögu gröf?
Víkingar voru hugrökk þjóð,
Trú okkar heldur okkur vöku að eilífu.
-Frábær Wiking! Drottinn Íslands,
Orð þín eru ilmurinn af lavender.
Ég er einfaldur maður, ekki hugrakkur maður eins og þú,
Hér kom ég... knúin áfram af neyð.
Sofðu rólegur, hugrakkur Wiking,
Ég tek ekki neitt, ég mun ekki snerta neitt.
Og á morgun sól eða ský,
Ég mun setja fullt af blómum á gröf þína.