Lífs er orðinn lekur knör
Lífs er orðinn lekur knör,
líka ræðin fúin,
hásetanna farið fjör
og formaðurinn lúinn.

Því er best að vinda' upp voð,
venda undan landi
og láta byrinn bera gnoð
beint að heljar sandi.

Þar mun brim við bláan sand
brjóta' um háa stokka.
En þegar ég kem á lífsins land,
ljær mér einhver sokka.  
Páll Ólafsson
1827 - 1905


Ljóð eftir Pál Ólafsson

Lausavísur
Ég vildi feginn verða að ljósum degi
Þögul Nóttin
Án titils
Ragnhildur
Lóan er komin
Haustið
Fangelsi
Lífs er orðinn lekur knör
Sumarkveðja
Tíminn