þú kvalarfulla ást
Ó þú kvalarfulla ást.
Þurfti ég endilega að verða ástfanginn.
Ég er farinn að þrá hana en vil ekki að hún taki eftir því.
Ó þú kvalarfulla ást.
En þegar hún talar, þá brosi ég, ég brosi breiðar en nokkru sinni fyrr. En þessi tilfinning brennir mig allan að innan, líkt og syna brennur hey. Hví er ást mín svo fljót að blossa, sprenging sem kjarnorkuvopn. Hví er ást mín svo fljót að gossa, sem vatn úr foss.
Ó þú kvalarfulla ást.
Ég vil ekki vera ástfnginn aftur, en ég er það svo ég brosi breiðar en nokkru sinni fyrr, á sama tíma og ég er að drepast úr áhyggjum.
Ó þú kvalarfulla ást!
Þurfti ég endilega að verða ástfanginn.
Ég er farinn að þrá hana en vil ekki að hún taki eftir því.
Ó þú kvalarfulla ást.
En þegar hún talar, þá brosi ég, ég brosi breiðar en nokkru sinni fyrr. En þessi tilfinning brennir mig allan að innan, líkt og syna brennur hey. Hví er ást mín svo fljót að blossa, sprenging sem kjarnorkuvopn. Hví er ást mín svo fljót að gossa, sem vatn úr foss.
Ó þú kvalarfulla ást.
Ég vil ekki vera ástfnginn aftur, en ég er það svo ég brosi breiðar en nokkru sinni fyrr, á sama tíma og ég er að drepast úr áhyggjum.
Ó þú kvalarfulla ást!