Vöggukvæði
Sofðu nú anginn litli,
sofðu vært og rótt,
hver veit nema draumadísir
þig heimsæki í nótt.
Ef til vill dreymir þig eitthvað
sem enginn í vöku sér,
megi það verða englar
og fríður álfaher.
Í faðminn hún mamma þig tekur,
huggar og þerrar þín tár.
Hún myrkrið burtu hrekur,
þig geymir um ókomin ár.
Í fanginu hans pabba þú hvílir,
kúrir í frosti og byl.
Í kuldanum hann þér yljar,
og leggur að hjarta síns yl.
sofðu vært og rótt,
hver veit nema draumadísir
þig heimsæki í nótt.
Ef til vill dreymir þig eitthvað
sem enginn í vöku sér,
megi það verða englar
og fríður álfaher.
Í faðminn hún mamma þig tekur,
huggar og þerrar þín tár.
Hún myrkrið burtu hrekur,
þig geymir um ókomin ár.
Í fanginu hans pabba þú hvílir,
kúrir í frosti og byl.
Í kuldanum hann þér yljar,
og leggur að hjarta síns yl.