Sálin Kvödd
Ég held í hönd þína þar sem þú liggur kyrr
Ég hefði komið ef ég hefði frétt þetta fyrr
Ég trúi ekki að þetta sé að gerast
Eitrið er í æðum þínum að berast
Í átt að hjartanu, því hjarta sem er mitt
Lyfin halda þér hjá mér, en eitrið er að gera sitt
Þú verður köld og verður öll hvít í framan
Ekki fara frá mér, biðjum heldur saman
Biðjum um sanngirni og von um svar
Ekki taka þessa manneskju sem ekki finnst á mar
En er að deyja að innan
Hvar er Guð núna? Ég verð að finna hann
Ekki skilja mig eftir einan
Ég verð að leita að honum áður en það verður um seinan
Sama hvert ég leita, hann virðist ekki við
Er enginn séns að biðja um grið
Þegar ég kem aftur ertu farinn
Í hræðslu minni hleyp ég af stað
Veit að þú ert enn á lífi, eða hvað?
Hugsanir mínar veltast um í höfðinu á mér
Eigingirnin dregur mig áfram í leit að þér
Ég er stoppaður og spurður hvað sé að
Ég er að leita að þér
Þú ert ekki lengur með mér
Þú ert farinn yfir, án þess að segja orð
Ég varð sturlaður, Guð, þú framdir morð
Var þetta nauðsynlegt, var engin annar til staðar fyrir þig
Þurftiru þá að ráðast á mig?
Hef ég ekki þolað nóg?
Ég leggst saman fyrir framan þig og græt í lófann
gegnsæum tárum eins og þú ert fyrir mér
Mundu að aldrei mun ég hlýða þér.
Ég hefði komið ef ég hefði frétt þetta fyrr
Ég trúi ekki að þetta sé að gerast
Eitrið er í æðum þínum að berast
Í átt að hjartanu, því hjarta sem er mitt
Lyfin halda þér hjá mér, en eitrið er að gera sitt
Þú verður köld og verður öll hvít í framan
Ekki fara frá mér, biðjum heldur saman
Biðjum um sanngirni og von um svar
Ekki taka þessa manneskju sem ekki finnst á mar
En er að deyja að innan
Hvar er Guð núna? Ég verð að finna hann
Ekki skilja mig eftir einan
Ég verð að leita að honum áður en það verður um seinan
Sama hvert ég leita, hann virðist ekki við
Er enginn séns að biðja um grið
Þegar ég kem aftur ertu farinn
Í hræðslu minni hleyp ég af stað
Veit að þú ert enn á lífi, eða hvað?
Hugsanir mínar veltast um í höfðinu á mér
Eigingirnin dregur mig áfram í leit að þér
Ég er stoppaður og spurður hvað sé að
Ég er að leita að þér
Þú ert ekki lengur með mér
Þú ert farinn yfir, án þess að segja orð
Ég varð sturlaður, Guð, þú framdir morð
Var þetta nauðsynlegt, var engin annar til staðar fyrir þig
Þurftiru þá að ráðast á mig?
Hef ég ekki þolað nóg?
Ég leggst saman fyrir framan þig og græt í lófann
gegnsæum tárum eins og þú ert fyrir mér
Mundu að aldrei mun ég hlýða þér.