Sjálfsvorkunnar iður
myrkrið gjörðir mínar – einu sinni leyndi
minnið uppeytt bældi – niður fornan grátinn
niður hvarma mína – aftur sýran streymdi
sorgir fann ég klifra – aftur upp í bátinn
svo ég núna ætla – að stökkva fyrir borð...
gamlar kenndir koma – aftur inn í huga
kæla niður vonir – um að vakni friður
sífelldar tilraunir – vildu ekki duga
svo aftur nú ég fell – ennþá lengra niður
sekk nú lengra niður – og allt í sama horf...
halló myrkur, gamli vinur
orðinn leiður orðinn linur
aftur finn ég koma tárin
er ég hugsa aftur árin
er ég hugsa aftur sárin...
hvaðan koma tárin? – veit ei hverju sætir
hvernig vaknar sorgin? – ekkert vakti minnið
veit því miður ekki – hvað mig núna grætir
meðan leiðinn dafnar – sýkist lúið sinnið...
halló myrkur, gamli vinur...
orðinn leiður orðinn linur
hjálpa þú mér aftur niður
inn í sjálfsvorkunnar iður
fastur aftur þar því miður...
hvaðan kemur leiðinn? – hvað hvílir að baki?
hvernig vaknar þetta? – að mér ekkert amar
fjandinn hefur aftur – náð á sálu taki
finn ég takið harðna – sársaukinn mig lamar...
halló myrkur, gamli vinur
orðinn leiður orðinn linur
hjálpa þú mér aftur niður
inn í sjálfsvorkunnar iður
fastur aftur þar því miður...
...
fastur aftur niðr’í – sjálfvorkunnar heimi
ég vil núna vita – hverju þessu sætti?
fjandinn hafi lífið – aldrei leiða gleymi
lifnað hefur eitthvað – sem mig áður grætti...
eitthvað hefur lifnað – sem mig áður grætti
hvað í heimi vekur – öllu gömlu tárin?
reyni nú að muna – eftir öllum mætti
hvaðan sorgin kemur – hugsa aftur árin...
hugsa aftur árin
hugsa aftur sárin
hugsa aftur tárin
og sekk því lengra niður
í sjálfsvorkunnar iður
halló myrkur, gamli vinur
orðinn leiður orðinn linur
ein í kulda sál mín stynur
því hún veit hún fellur niður
inn í gömul og gleymd iður...
inn í sjálfsvorkunnar iður...
minnið uppeytt bældi – niður fornan grátinn
niður hvarma mína – aftur sýran streymdi
sorgir fann ég klifra – aftur upp í bátinn
svo ég núna ætla – að stökkva fyrir borð...
gamlar kenndir koma – aftur inn í huga
kæla niður vonir – um að vakni friður
sífelldar tilraunir – vildu ekki duga
svo aftur nú ég fell – ennþá lengra niður
sekk nú lengra niður – og allt í sama horf...
halló myrkur, gamli vinur
orðinn leiður orðinn linur
aftur finn ég koma tárin
er ég hugsa aftur árin
er ég hugsa aftur sárin...
hvaðan koma tárin? – veit ei hverju sætir
hvernig vaknar sorgin? – ekkert vakti minnið
veit því miður ekki – hvað mig núna grætir
meðan leiðinn dafnar – sýkist lúið sinnið...
halló myrkur, gamli vinur...
orðinn leiður orðinn linur
hjálpa þú mér aftur niður
inn í sjálfsvorkunnar iður
fastur aftur þar því miður...
hvaðan kemur leiðinn? – hvað hvílir að baki?
hvernig vaknar þetta? – að mér ekkert amar
fjandinn hefur aftur – náð á sálu taki
finn ég takið harðna – sársaukinn mig lamar...
halló myrkur, gamli vinur
orðinn leiður orðinn linur
hjálpa þú mér aftur niður
inn í sjálfsvorkunnar iður
fastur aftur þar því miður...
...
fastur aftur niðr’í – sjálfvorkunnar heimi
ég vil núna vita – hverju þessu sætti?
fjandinn hafi lífið – aldrei leiða gleymi
lifnað hefur eitthvað – sem mig áður grætti...
eitthvað hefur lifnað – sem mig áður grætti
hvað í heimi vekur – öllu gömlu tárin?
reyni nú að muna – eftir öllum mætti
hvaðan sorgin kemur – hugsa aftur árin...
hugsa aftur árin
hugsa aftur sárin
hugsa aftur tárin
og sekk því lengra niður
í sjálfsvorkunnar iður
halló myrkur, gamli vinur
orðinn leiður orðinn linur
ein í kulda sál mín stynur
því hún veit hún fellur niður
inn í gömul og gleymd iður...
inn í sjálfsvorkunnar iður...