þakka þér.
Með brennandi löngun þú brostir til mín,
ógleymanlega berjalyngsstúlka.
Við borðuðum saltfiskstöppu og kampavín,
og í blóðbergið lögðumst og létum heiminn túlka.
Og upp úr því steig einn ást svo merk,
að steinarnir í brimið gáfu öldunni anda.
þeir báru á botninn slíkt kraftaverk,
að hinn gamla land hófst til nýrra stranda.
þar blákaldir dagar hurfu á braut,
Þú gerðir þá alla af eilífum draumi.
Ég sogaðist niður og hamingju hlaut,
og vildi aldrei komast úr þeim straumi.
Þakka þér fyrir þann draumbláa sæ,
er speglaðist inn í augunum þínum.
Því kastar lífið slíkum tíma á glæ,
þegar hann hættir að þjóna tilgangi sínum?
ógleymanlega berjalyngsstúlka.
Við borðuðum saltfiskstöppu og kampavín,
og í blóðbergið lögðumst og létum heiminn túlka.
Og upp úr því steig einn ást svo merk,
að steinarnir í brimið gáfu öldunni anda.
þeir báru á botninn slíkt kraftaverk,
að hinn gamla land hófst til nýrra stranda.
þar blákaldir dagar hurfu á braut,
Þú gerðir þá alla af eilífum draumi.
Ég sogaðist niður og hamingju hlaut,
og vildi aldrei komast úr þeim straumi.
Þakka þér fyrir þann draumbláa sæ,
er speglaðist inn í augunum þínum.
Því kastar lífið slíkum tíma á glæ,
þegar hann hættir að þjóna tilgangi sínum?