Víma II
svíf um í algleymi - týndur í algeimi
og allt virðist vera svo bjart
flögrandi á sveimi - í ógnarfleymi
stari á himnanna skart...
fljótandi kærulaus - þá leið sem ég kaus
hvert sem ég lít er gleði
þegar sálin mín fraus - féll neðar minn haus
og ég lagði líf mitt að veði...
sigraði sorgina - yfirgaf borgina
og þandi út vængina - sem fugl
fljúgandi hærra - milli stjarnanna skærra
laus við allt jarðarinnar rugl...
hversu sárt sem þú biður
kem ég aldrei aftur niður
hér lifi ég hlýr við hlið sólanna
húki upp við alheiminn
geimpúki - dreyminn
og rekinn á brott úr hirð fólanna...
...
að sofna ég fer - þar til sólin er hér
og ég vakna hlýr við hlið þér
lokuð eru augu þín - alsælan dvín
glaður ég veit að þú ert mín...
að lifa með þér einn í heimi
þá er sem mig dreymi
að ég þenji út vængi og svífi
villtur á sveimi
í stjörnubjörtum geimi
við hlið þér er ég loksins á lífi...
og allt virðist vera svo bjart
flögrandi á sveimi - í ógnarfleymi
stari á himnanna skart...
fljótandi kærulaus - þá leið sem ég kaus
hvert sem ég lít er gleði
þegar sálin mín fraus - féll neðar minn haus
og ég lagði líf mitt að veði...
sigraði sorgina - yfirgaf borgina
og þandi út vængina - sem fugl
fljúgandi hærra - milli stjarnanna skærra
laus við allt jarðarinnar rugl...
hversu sárt sem þú biður
kem ég aldrei aftur niður
hér lifi ég hlýr við hlið sólanna
húki upp við alheiminn
geimpúki - dreyminn
og rekinn á brott úr hirð fólanna...
...
að sofna ég fer - þar til sólin er hér
og ég vakna hlýr við hlið þér
lokuð eru augu þín - alsælan dvín
glaður ég veit að þú ert mín...
að lifa með þér einn í heimi
þá er sem mig dreymi
að ég þenji út vængi og svífi
villtur á sveimi
í stjörnubjörtum geimi
við hlið þér er ég loksins á lífi...