Andvökuljóð
Yfir mig hleður hamar
hörmungum næsta dags
hugsun á herðum mér stamar
hörfar til sólarlags
meðan sfenleysið berst í bökkum
bíður það boða frá mér
ég sé aldrei sfninnn sem sefur
sem umlykur sálina og sér
Dauði og djöfull margt næra
depurð í hugan fer
sem í voninni vilja allt særa
vill svo í gröfina hér.
Kallin verður kátur þá
kemuur logans einn
margan manninn hefur á
messuni orðið of seinn.
0203-2000
hörmungum næsta dags
hugsun á herðum mér stamar
hörfar til sólarlags
meðan sfenleysið berst í bökkum
bíður það boða frá mér
ég sé aldrei sfninnn sem sefur
sem umlykur sálina og sér
Dauði og djöfull margt næra
depurð í hugan fer
sem í voninni vilja allt særa
vill svo í gröfina hér.
Kallin verður kátur þá
kemuur logans einn
margan manninn hefur á
messuni orðið of seinn.
0203-2000
ömurleg andvökunótt