Er sólin hrapaði
Augun opin eru, það þvert það er ég vil.
Kann ekki svefn að festa, í lífsins ölduþyl.
Bankar nú uppá Draugsi, nú dæmir á mig dóm.
Lyftist létt upp sálin, frá prestsins lága róm.
Nú er öldin önnur, því fæ ég eigi breytt.
Ljósið hefur slökknað, slæmt, en ég var svo þreytt.
Framhald það ég þrái, að slái hjartað í mér.
Máttu þó það vita, sól, sögu hef ég að segja þér.
Kann ekki svefn að festa, í lífsins ölduþyl.
Bankar nú uppá Draugsi, nú dæmir á mig dóm.
Lyftist létt upp sálin, frá prestsins lága róm.
Nú er öldin önnur, því fæ ég eigi breytt.
Ljósið hefur slökknað, slæmt, en ég var svo þreytt.
Framhald það ég þrái, að slái hjartað í mér.
Máttu þó það vita, sól, sögu hef ég að segja þér.