Lífið er Leikrit
Ég reyni að sjá fyrir mér leikrit sem ég kannast dá lítið við
heilabúið að kitla mig og er að reyna koma mér á næsta stig
ég hugsa hvort gerandinn sé ég eða einhver annar
kannski er ég áhorfandi að hugsa um það sama
en á meðan hugsun flakkar á milli minninga
hugsa ég um leikarann sem veit það
að ég er ekki heill, samt leikur hann með glæsibrag
og heldur sinni ró þó
ég sé klikkaður? því mér finnst ég vera ljúga
því fólkið klappar til að hlúa, leikurum sem brosa á milli brúna
grátandi í klúta og fólki finnst það vel leikið!
er ég sá eini sem flýgur eins og fljúgandi fuglinn hér
í vonum um að engin taki þessa vængi af mér
og fljúgi kannski burt af sviði
held fast inni! mínu skinni, ógna persónu minni  
Bragason
1991 - ...


Ljóð eftir Bragason

Almenningsvagninn
Maðurinn að ofan
Manna djöfull
Sannleikur?
Hjálparhönd
Geðbilun
Lífið er Leikrit
Annar en ég var
Mín fyrsta gleði
Ferðalag óvissunnar
Dagbók Djöfulsins 01.01.91
Ég horfi á mig
Byssan verndar mig
Draumar rætast
Vor í lofti
Veika Brúin
Tré gráta líka
Vinur andstæðu minnar
Ekkert fyrir allt
Hugarflótti
Þú í rauðu skónum
Blóðvinir
Minn dagur mun koma
Fullþroskað Blómið
Tímaspillir
Skuggasveinn
Auga Gullsins
Þröskuldurinn
Hendi manna ræður
Gjöf til mín
Sætur biti í horn að líta
Sjóveiki
Undirförult
Reyni að snúa þér í hringi
Dóttir draumanna
Horfinn án mín
Andlit
Byrla mér
Leyndur Vegur
Vetranótt
Misskilningur manna minna
Blekking
Skopparakringla
Ljóðastríð
Tímar Breytast
Slítum strengi á Þorláksmessu
Harmleikur
Desember í nótt
Eyðimörk
óséður
Næmur brá hinum
Átt í mér
K