morð sjálfs
hún var svo hjálparlaus,
svo óskaplega lítil og viðkvæm
brothætt
ósjálfbjarga,
ég hataði hana svo heitt
fyrir aumingjaskapinn
að ég greip að lokum stóran lurk
nei, vænn hnullungur væri betri,
og hóf hann hátt á loft
lét hann bara detta
beint ofan á andlitið á henni
heyrði brestina í höfuðkúpunni
og lágvært uml
sem kafnaði í fossandi blóðinu
undir klesstu nefinu
lét hnullunginn vaða aftur
til vonar og vara
og gerði gat á hausinn
svo sást í heilann
og dauðahryglan
dó út
svo óskaplega lítil og viðkvæm
brothætt
ósjálfbjarga,
ég hataði hana svo heitt
fyrir aumingjaskapinn
að ég greip að lokum stóran lurk
nei, vænn hnullungur væri betri,
og hóf hann hátt á loft
lét hann bara detta
beint ofan á andlitið á henni
heyrði brestina í höfuðkúpunni
og lágvært uml
sem kafnaði í fossandi blóðinu
undir klesstu nefinu
lét hnullunginn vaða aftur
til vonar og vara
og gerði gat á hausinn
svo sást í heilann
og dauðahryglan
dó út