ó ró
þar sem humarinn hleypur villtur um túnin
þar sem víkin heitir svo ranglega múlinn
þar sem óðir menn eru eflaust á kreiki
og andskotinn alltaf á næsta leiti
já þar mun ég sitja
þar til endann mun vitja
því skítleg er skömmin
og restin er mykja
þar sem víkin heitir svo ranglega múlinn
þar sem óðir menn eru eflaust á kreiki
og andskotinn alltaf á næsta leiti
já þar mun ég sitja
þar til endann mun vitja
því skítleg er skömmin
og restin er mykja