Óraunveruleiki raunveruleikans eða öfugt
Í fyrstu haustlægð ársins hellirignir,
hann gengur inn bretinn, líkur Hugh Grant.
Fer hringinn, skoðar, glottir og sig signir,
Of dýrt? ég spyr, aldrei þessu vant.
Sligtly! Hann segir með brosinu óræða,
siðprútt er svarið og ekkert hálfkák.
Af orðinu eina er samt engin ástæða,
að umhverfast sjálf og stundina draumvæða
og verða að stelpu, sem stóð fyrir framan strák.
Svo brettir hann upp kragann, eftir knappt stopp,
hverfur út á strætið, eins og í Notting Hill.
Ég negld er við gólfið mót nafnfrægum kropp,
neðst á Laugavegi og nánast komin í grill,
HEY! áttu enn that little travel bookshop?
hann gengur inn bretinn, líkur Hugh Grant.
Fer hringinn, skoðar, glottir og sig signir,
Of dýrt? ég spyr, aldrei þessu vant.
Sligtly! Hann segir með brosinu óræða,
siðprútt er svarið og ekkert hálfkák.
Af orðinu eina er samt engin ástæða,
að umhverfast sjálf og stundina draumvæða
og verða að stelpu, sem stóð fyrir framan strák.
Svo brettir hann upp kragann, eftir knappt stopp,
hverfur út á strætið, eins og í Notting Hill.
Ég negld er við gólfið mót nafnfrægum kropp,
neðst á Laugavegi og nánast komin í grill,
HEY! áttu enn that little travel bookshop?