Babbi segir, babbi segir:
„Bráðum koma dýrðleg jól.“
Mamma segir, mamma segir:
„Magga fær þá nýjan kjól.“
Hæ, hæ, ég hlakka til,
hann að fá og gjafirnar.
Bjart ljós og barnaspil,
borða sætar lummurnar.

Babbi segir, babbi segir:
„Blessuð Magga ef starfar vel,
henni gef ég, henni gef ég
hörpudisk og gimburskel.“
Hæ, hæ, ég hlakka til
hugljúf eignast gullin mín.
Nú mig ég vanda vil,
verða góða telpan þín.

Mamma segir, mamma segir:
„Magga litla ef verður góð,
henni gef ég, henni gef ég
haus á snoturt brúðufljóð.“
Hæ, hæ, ég hlakka til,
hugnæm verður brúðan fín.
Hæ, hæ, ég hlakka til,
himnesk verða jólin mín.

Litli bróðir, litli bróðir
lúrir vært í ruggunni,
allir góðir, allir góðir
englar vaki hjá henni.
Hæ, hæ, ég hlakka til
honum sína gullin fín:
Bjart ljós og barnaspil
brúðuna og fötin mín.

Alltaf kúrir, alltaf kúrir
einhvers staðar fram við þil
kisa lúrir, kisa lúrir.
Kann hún ekki að hlakka til?
Hún fær, það held ég þó,
harðfiskbita og mjólkurspón,
henni er það harla nóg,
hún er svoddan erkiflón.

Nú ég hátta, nú ég hátta
niður í, babbi, rúmið þitt,
ekkert þrátta, ekkert þrátta,
allt les „Faðirvorið“ mitt.
Bíaðu, mamma, mér,
mild og góð er höndin þín.
Góða nótt gefi þér
Guð, sem býr til jólin mín.