Sorg
Ég dáði þig fyrst er ég sá þig,
þú stóðst við ljósastaurinn og horfðir á ljósu lokkana á mér.
Þú stóðst þarna alla tíð.
En svo fórstu.
Ég leitaði að þér, en þú varst hvergi.
Hugur minn fann það á sér að þú varst horfinn.
Þú varst horfin.
Ég grét, ég fann þig aldrei ég grét af sorg.
þú stóðst við ljósastaurinn og horfðir á ljósu lokkana á mér.
Þú stóðst þarna alla tíð.
En svo fórstu.
Ég leitaði að þér, en þú varst hvergi.
Hugur minn fann það á sér að þú varst horfinn.
Þú varst horfin.
Ég grét, ég fann þig aldrei ég grét af sorg.
samið 1997