furðuleg kímnigáfa drottins
ég litast yfir lífið sem ég hafði löngum þráð
sýn sú dofin fyrir augum - gömul og máð
því allt hefur breyst í skyndi - of fljótt
... örlaganornirnar ófu mig of skjótt ...
móðan milli mín og ykkar - hún mun aldrei rofna
minninganna minna sýn - hún mun aldrei dofna
því þó ég hvíli handan allra fjalla - allra skýja
... í dauða mínum var engin hlýja ...
hinn mjói gangur til guðs var lokaður mér
og þess vegna sit ég enn og hvíli mig hér
syndir mínar þungar inn í herðarnar skerast
... áfram mun ég með skýjunum berast ...
horfi niður úr lofti - hvorki engill né vofa
útlagi heljar og himna - ég má hvergi sofa
of slæmur fyrir drottinn - fyrir vítið of góður
... í lífi og dauða - æ þungur minn róður ...
...
hrifinn úr örmum minnar fjölskyldu og vina
krabbinn dreifðist heitur milli vöðva og sina
allt sem var mér kært kom til mín strax
... dvaldi hjá mér - til dauðadags ...
horfði inn í augu föður - arma móður
faðmaði litlu systur - stóra bróður
en viku seinna var ég farinn á brott
... framhaldið var aldrei gott ...
...
horfi enn niður með lítið bros á vörum
æska minna barna nú senn er á förum
fylgist spenntur með þeirra ástarmálum
... glaður yfir gleði í þeirra sálum ...
en þegar komið er að endi þeirra lífa
safnast þau saman - og framhjá mér svífa
upp til himna þar sem þau sjást á ný
... meðan ennþá ég dvel - skýjunum í ...
vængjalaus engill með óhreint hjarta
hornalaus púki með sál hreina - bjarta
hvíli milli himna og heljar - hissa mjög
... furðuleg virðast mér - drottins lög ...
sýn sú dofin fyrir augum - gömul og máð
því allt hefur breyst í skyndi - of fljótt
... örlaganornirnar ófu mig of skjótt ...
móðan milli mín og ykkar - hún mun aldrei rofna
minninganna minna sýn - hún mun aldrei dofna
því þó ég hvíli handan allra fjalla - allra skýja
... í dauða mínum var engin hlýja ...
hinn mjói gangur til guðs var lokaður mér
og þess vegna sit ég enn og hvíli mig hér
syndir mínar þungar inn í herðarnar skerast
... áfram mun ég með skýjunum berast ...
horfi niður úr lofti - hvorki engill né vofa
útlagi heljar og himna - ég má hvergi sofa
of slæmur fyrir drottinn - fyrir vítið of góður
... í lífi og dauða - æ þungur minn róður ...
...
hrifinn úr örmum minnar fjölskyldu og vina
krabbinn dreifðist heitur milli vöðva og sina
allt sem var mér kært kom til mín strax
... dvaldi hjá mér - til dauðadags ...
horfði inn í augu föður - arma móður
faðmaði litlu systur - stóra bróður
en viku seinna var ég farinn á brott
... framhaldið var aldrei gott ...
...
horfi enn niður með lítið bros á vörum
æska minna barna nú senn er á förum
fylgist spenntur með þeirra ástarmálum
... glaður yfir gleði í þeirra sálum ...
en þegar komið er að endi þeirra lífa
safnast þau saman - og framhjá mér svífa
upp til himna þar sem þau sjást á ný
... meðan ennþá ég dvel - skýjunum í ...
vængjalaus engill með óhreint hjarta
hornalaus púki með sál hreina - bjarta
hvíli milli himna og heljar - hissa mjög
... furðuleg virðast mér - drottins lög ...
Fjallar um persónu sem er of góð fyrir víti og of slæm fyrir Himnaríki. Hún lendir því mitt á milli og dvelur að eilífu í lausu lofti - í skýjunum.