Ó sjá! Hina tilbúnu fegurð!
Ó sjá!
Hinar unaðsfögru gosdósir dansa um
í hressandi blæ aprílmánaðar...
Hver þarf fugla
og hver þarf blóm
þegar litríkt ruslið þekur þau bæði...?
Ó sjá!
Hin tignarlegu mannvirki, grá og kössótt
gnæfa sem guðdómleg virki yfir jörðu...
Hver þarf fjöllin
og hver þarf árnar
þegar við getum stolt horft á okkar verk...?
Ó sjá!
Mengunarskýin sem hylja gagnslausa sólarupprásina!
Byggingakrana sem skyggja á forljót fjöllin í fjarska!
Virkjanalón sem fylla upp í einskis nýtt skóglendið
og malbikið sem hylur ógeðslega hraunið og grasið...!
Ó sjá!
Fegurðina sem við skópum
á óspilltri
og einskis nýtri
jörðinni...
Hinar unaðsfögru gosdósir dansa um
í hressandi blæ aprílmánaðar...
Hver þarf fugla
og hver þarf blóm
þegar litríkt ruslið þekur þau bæði...?
Ó sjá!
Hin tignarlegu mannvirki, grá og kössótt
gnæfa sem guðdómleg virki yfir jörðu...
Hver þarf fjöllin
og hver þarf árnar
þegar við getum stolt horft á okkar verk...?
Ó sjá!
Mengunarskýin sem hylja gagnslausa sólarupprásina!
Byggingakrana sem skyggja á forljót fjöllin í fjarska!
Virkjanalón sem fylla upp í einskis nýtt skóglendið
og malbikið sem hylur ógeðslega hraunið og grasið...!
Ó sjá!
Fegurðina sem við skópum
á óspilltri
og einskis nýtri
jörðinni...
Það þarf vart að taka það fram en þetta ljóð er argasta kaldhæðni. Ég er náttúruverndarsinni í húð og hár.