Við dánarbeð
Augu
sem dagurinn hefur flúið
svo djúp
að nóttin nær ekki til botns
Vonin
flögrar úr djúpinu
í líki vængbreiðra fugla
og höggur tönnum í brjóst þér
Í djúpinu
neisti sem kveikti
mörg bál
bernsku þinnar og æsku:
vængjablak fuglanna
megnar ekki að glæða hann
Öræfaþögn
ís á vötnum
og fuglarnir flognir í vestur
sem dagurinn hefur flúið
svo djúp
að nóttin nær ekki til botns
Vonin
flögrar úr djúpinu
í líki vængbreiðra fugla
og höggur tönnum í brjóst þér
Í djúpinu
neisti sem kveikti
mörg bál
bernsku þinnar og æsku:
vængjablak fuglanna
megnar ekki að glæða hann
Öræfaþögn
ís á vötnum
og fuglarnir flognir í vestur
Allur réttur áskilinn höfundi.