Í auga stormsins
Stormurinn hafði augun á honum
Heiminum það er að segja.
Og heimurinn og stormurinn
Horfðust í augu.
Eins og ástfangið par.
---
Á Súfistanum starir innilokuð vindhviða
Út um tvöfalt glerið.
Drekkur sömu tárin.
Meðan þrír metrar á sekúndu.
Brenna upp í svörtum öskubakka
---
Hann var fyrri til að blikka
Í Hafnarfirði slotaði vindinum
Og heimurinn brosti við mér
Skartaði sínu fegursta.
Enda sunnudagsmorgunn.
---
Stattu þig, stattu þig, stattu þig.
Drengur að gera lífstykkin.
En gerðu þau hljóðlega.
Og hittu mig fyrir.
í dapurlegu himnaríki.
---
Þá skal ég hlæja
Benda á sjálfan mig
Og brenna upp
eins og vindurinn.
Í svörtum öskubakka.
---
Heimurinn tók augun af honum
Storminum það er að segja.
Og heimurinn og stormurinn
Fjarlægðust hvort annað.
Með ástarblik í augum.
Heiminum það er að segja.
Og heimurinn og stormurinn
Horfðust í augu.
Eins og ástfangið par.
---
Á Súfistanum starir innilokuð vindhviða
Út um tvöfalt glerið.
Drekkur sömu tárin.
Meðan þrír metrar á sekúndu.
Brenna upp í svörtum öskubakka
---
Hann var fyrri til að blikka
Í Hafnarfirði slotaði vindinum
Og heimurinn brosti við mér
Skartaði sínu fegursta.
Enda sunnudagsmorgunn.
---
Stattu þig, stattu þig, stattu þig.
Drengur að gera lífstykkin.
En gerðu þau hljóðlega.
Og hittu mig fyrir.
í dapurlegu himnaríki.
---
Þá skal ég hlæja
Benda á sjálfan mig
Og brenna upp
eins og vindurinn.
Í svörtum öskubakka.
---
Heimurinn tók augun af honum
Storminum það er að segja.
Og heimurinn og stormurinn
Fjarlægðust hvort annað.
Með ástarblik í augum.