Hjákonan
Við elskuðumst fram undir morgun
þar til döggin blandaðist svita okkar
í drykk tilhlökkunar gærkvöldsins
og samviskubits morgunsins.
Ég lét vinstra augað hvíla á brjóstum þínum
meðan það hægra skyggndist inní framtíðina
þar sem ég stend við grafarbakkann þinn
með börnunum átta
sem við áttum saman
með öðru fólki.  
Snorri Pétur Eggertsson
1973 - ...


Ljóð eftir Snorra Pétur Eggertsson

Hjákonan
Af gefnu tilefni
Það snjóar í garðinn
Krossgötur
Í þrjátíu ára einsemd