Af gefnu tilefni
Þér tókst þá að fylla tugina þrjá,
teigar nú ölið konunni hjá.
Æskan að baki og ókomin ár
ungdóminn taka og enn meira hár.

Nú áttu að standa á fótunum einn,
óstuddur vera í bakinu beinn.
Máttu þó aldrei missa af þeim
sem máttinn þinn efla og í sækja heim.

Svo bregðast krosstré sem bolti og ró,
blokkirnar falla, ei bifuðust þó.
Leiðirnar skiljast, á lífinu sér;
langbest er traustið á sjálfum þér.

Nú gleðjumst við saman gleðistund á,
í glasið er notalegt vínið að fá.
Vinir og fjölskylda vanda sig nú,
svo verði hér gleði, \"hey búggalú\"!.
 
Snorri Pétur Eggertsson
1973 - ...


Ljóð eftir Snorra Pétur Eggertsson

Hjákonan
Af gefnu tilefni
Það snjóar í garðinn
Krossgötur
Í þrjátíu ára einsemd