Endir
Þetta var of mikið,
ég þorði ekki að treysta,
þorði ekki að elska,
þrá eða vilja.
Ég skildi þig eftir
eina,
undurfögur veran
í rúminu.
Ég kveikti upp í arninum,
til að ylja þér.
gekk út,
og horfði á húsið brenna.
ég þorði ekki að treysta,
þorði ekki að elska,
þrá eða vilja.
Ég skildi þig eftir
eina,
undurfögur veran
í rúminu.
Ég kveikti upp í arninum,
til að ylja þér.
gekk út,
og horfði á húsið brenna.