Álög
Á miðnætti í Huliðsheimum
er álagastund.
Allt verður kyrrt og rótt
og það er sem tíminn hverfi
inn í óendanlega stutt
andartak
sem virðist líða hjá, áður
en það hefst.
Fossinn í gjánni fellur þegjandi
fram af bjargbrúninni
og áin streymir eftir farvegi sínum
hljóð eins og andardráttur
sofandi ungabarns.
Þyturinn í laufinu hægir á sér
og skógurinn er þögull
og þrunginn leyndardómum
sem fela sig bak við sérhvert tré
fullir ólgandi ástarþrár.
Og innan þessa eilífðaraugnabliks
og án þess að nokkur verði þess var
er þessi töfrum slungna stund liðin hjá.
Og allt er sem fyrr - en samt öðruvísi.
Líkt og náttúran sjálf sé að dansa í skóginum
íklædd dimmbláum, draumfögrum kjól.
er álagastund.
Allt verður kyrrt og rótt
og það er sem tíminn hverfi
inn í óendanlega stutt
andartak
sem virðist líða hjá, áður
en það hefst.
Fossinn í gjánni fellur þegjandi
fram af bjargbrúninni
og áin streymir eftir farvegi sínum
hljóð eins og andardráttur
sofandi ungabarns.
Þyturinn í laufinu hægir á sér
og skógurinn er þögull
og þrunginn leyndardómum
sem fela sig bak við sérhvert tré
fullir ólgandi ástarþrár.
Og innan þessa eilífðaraugnabliks
og án þess að nokkur verði þess var
er þessi töfrum slungna stund liðin hjá.
Og allt er sem fyrr - en samt öðruvísi.
Líkt og náttúran sjálf sé að dansa í skóginum
íklædd dimmbláum, draumfögrum kjól.