Vísur á sjó
Vagga, vagga,
víða, fagra undurbreiða haf,
ástarblíðum blævi strokið af,
vagga, vagga,
allar sorgir svæf og niður þagga.

Húmið hnígur
hægt og blítt um endalausan geim.
Stormur felldist fyrir eyktum tveim.
Húmið hnígur.
Hægt í öldudali skipið sígur.

Aldnar vakna
endurminningar, en sofna um leið;
hugann dregur aldan blökk og breið.
Draumar vakna;
duldir þræðir upp í sálu rakna.

Bernsku draumar,
blíðir eins og ljúfrar móður hönd,
andann leiða inn í blómskrýdd lönd.
Ljúfir draumar
líða um sálu eins og heitir straumar.
 
Hannes Hafstein
1861 - 1922


Ljóð eftir Hannes Hafstein

Stormur
Nei, smáfríð er hún ekki
Þorsklof
Sprettur
Fjalldrapi
Ástarjátning
Sprettur
Strikum yfir stóru orðin
Þegar hnígur húm að Þorra
Vísur á sjó
Hraun í Öxnadal
Draumur
Áraskiptin 1901 - 1902
Ást og ótti