Stóra ástin
Þá sól er á himni,
svífur minn hugur til þín,
ég er sæll í sinni,
því þú ert ástin mín.
Til þín í huga ég ferðast æ
er tími og tóm gefst til.
Þú gefur mér allt
sem ég annars hvergi fæ.
Ég sæki þig heim
og eftir það sef ég rótt.
Þú ert sólargeisli
sem vitjar mín um nótt.
Er ég horfi þig á,
og fegurð þína sé.
Ég legg um þig arm minn
og hverf svo burtu hljótt.
Þú ert ástin mín,
og hug minn allan átt.
Þú ert ástin mín,
sem eykur við minn mátt.
Hvert sem ég um heiminn fer
þú aldrei frá mér ferð.
Þú ert stóra ástin,
við erum um það sátt.
Er haustið kemur,
og heita kinn ég finn,
halla mér að þér,
þrýsti í faðminn minn.
Er ég kveð þig hljótt
þá tárvota kinn ég strýk.
Þú ert ástin mín, Spánn,
- og ég verð alltaf þinn.
svífur minn hugur til þín,
ég er sæll í sinni,
því þú ert ástin mín.
Til þín í huga ég ferðast æ
er tími og tóm gefst til.
Þú gefur mér allt
sem ég annars hvergi fæ.
Ég sæki þig heim
og eftir það sef ég rótt.
Þú ert sólargeisli
sem vitjar mín um nótt.
Er ég horfi þig á,
og fegurð þína sé.
Ég legg um þig arm minn
og hverf svo burtu hljótt.
Þú ert ástin mín,
og hug minn allan átt.
Þú ert ástin mín,
sem eykur við minn mátt.
Hvert sem ég um heiminn fer
þú aldrei frá mér ferð.
Þú ert stóra ástin,
við erum um það sátt.
Er haustið kemur,
og heita kinn ég finn,
halla mér að þér,
þrýsti í faðminn minn.
Er ég kveð þig hljótt
þá tárvota kinn ég strýk.
Þú ert ástin mín, Spánn,
- og ég verð alltaf þinn.