ÓRÓTT
Allt sem var, áður er.
Tilfinningar inni í mér.
Þannig málnotkun og rugl,
svíf í lausu eins og fugl.


Kemur dagur, brennur skinn.
Hvar er útilokarinn.
Hvurslags svartsýni og þröng
er togað út úr mér með töng.


Ég vil ekki lifa,
ég vil ekki deyja.
Ég vil heldur vona
að þú munir segja.
Sitthvað segja,
samt ég ráðlegg þér að þegja.


Allt sem kom, allt sem hvarf
minnir mig á það sem þarf.
Stinga inn, taka út
síðan hendirðu mér út.
Notar mig, notar allt.
Innst inni er þér kalt.
Enginn hugur, engin sál.
Ég skal kveikja í þér bál.


Ég vil ekki lifa,
ég vil ekki deyja.
Ég vil heldur vona
að þú munir segja.
Sitthvað segja,
samt ég ráðlegg þér að þegja.  
Ásbjörg Ísabella Magnúsdóttir
1978 - ...


Ljóð eftir Ásbjörgu Ísabellu Magnúsdóttur

Þrælar.
ÉG MAN
VIÐ
ÓRÓTT
ALDREI
TRÚIR ÞÚ Á ENGLA
SAKLAUS
LJÚFSÁR MARTRÖÐ
ÚTSPRUNGIN RÓS
TRÚIN OG VONLEYSIÐ